YAŞADIĞIM STRES..

Efendiliği ile tanıdığınız Hakan Ural gerçekten de çok efendi ve inançlı bir sanatçı.. Yalnız cildi konusunda hassas bir o kadar da titiz bir insandı..

Kendisiyle Böyle mi Olacaktı dizisinde çalışmak nasip oldu.. Onunla ilgili anım şöyle gelişti..

Rol gereği alnına yara izi yapmam gerekiyordu. Her sahnede tekrarlanan plastik makyaj, yani yara izini yapmakta kullanılan yapıştırıcım bitmiş ve motor demeye az kalmıştı. Almaya zaman yoktu ve benim suçumdu. Ne yapabilirim düşüncesiyle panik yaşarken aklıma japon yapıştırıcısı geldi ve o an elimde sadece o vardı.. Makyaj için Hakan yanıma geldiğinde her şeyi göze alıp, seti bekletmemek adına ona göstermeden, yara izini yapmak için japon yapıştırıcıyla alnını yapıştırdım. Sonrasında gereken renklendirmeyi yaptıktan sonra çekim başladı.

Bu durumu gören arkadaşlarım ve ben panik içinde, artık kovulmayı göze alıp ne hesap vereceğimi düşünerek çekimin bitmesini bekledik.

O süre zarfında çekim bitene kadar bildiğim bütün duaları okuyarak hatim indirme aşamasına geldim. Benimle birlikte arkadaşlar sonucun ne olacağını merak ediyorduk. Daha sonra çekim bitti, Hakan makyajı temizlemem için yanıma gelince bir baktım ki yapıştırdığım yara izi kendiliğinden atmış. Derin bir of çekip temizleme sütüyle çaktırmadan kabuğu kaldırdım. Hiçbir şey olmamış gibi makyajı temizledim ve Hakan' ın bundan hiçbir zaman haberi olmadı.

Eğer denk gelir de bloğumu okursa burdan kendisine selam ederim :))

O gün seti kurtarmak adına göze aldığım riski sanırım hiçbir zaman unutamam.

Set maceraları devam edecek.

Sevgiyle kalın ;)